Aradan otuz seneyi aşkın zaman geçmiş  o gün hissettiklerimi hala hatırlıyor olmam zihnimin derinliklerinde bıraktığı izle ilgili olmalı…Olmalı diyorum ama  zaten öyle  de oluyor…

Çünkü ,uzmanlar beynimizdeki limbik sistem içerisinde yer alan amigdala ile hipokampüs’ün nefret,stres,korku ve kızgınlık duygularından sorumlu olduğunu açıklıyorlar.Şimdi anlıyorum ki ilk toplantımızın bende yarattığı stres, yıllar sonra onu hatırlamama neden oluyor.Tabii ki duygular hissedildiklerinde ve etkileştiklerinde düşünce ve davranışlarımıza etki ediyorlar. Ancak hafızama güvenen biri olarak ben tek nedenin bu olmadığını da  gayet iyi biliyorum.

Yer: Ankara… 8.kattaki ilk iş yerim… Ve benim ilk iş deneyimim. Beş ay ama beş asır kadar değerli… O kadar öğreticiydi ki … Bir o kadar da eğlenceli…Ve o zaman ki yöneticimizin satış elemanlarını topladığı o ilk pazartesi…İlk toplantı…

Pekiyi, unutmak mümkün mü ?

Benim için mümkün değil zira tam bir “Motus Anima”

İşte bu durumu hatırlatan  Motus Anima’nın  nedenleri;

Yöneticimiz düzgün bir insandı. Kişilik sahibiydi. Yani yetkinlik bazlı tanımda kişisel bütünlüğü olan bir yönetici… Onun ilk saniyelerde bıraktığı olumlu etkiyi yani  psikoloji literatürüne giren adıyla hallo efect ya da bir başka ifadeyle hale etkisini  kısa sürede hissetmiştim. Elinde ajandası, yüzünde tebessümü vardı. Buna rağmen ciddiyeti beni her an tetikte tutuyordu. Daha önemlisi onun bir gündemi vardı, öyle ki oluşturduğu gündem, beklentilerinin, hedeflerinin bir yansımasıydı. Bazılarımıza açık görevler veriyor bazılarımıza da bildiğini yap diyordu. En önemlisi sürüklüyordu…

Çünkü o, Latincede harekete geçiren ruh anlamına gelen motus animayı liderliği ile hissettirmişti. Şimdi bana düşen görev o ve onun gibi düzgün kişilikli yöneticileri anmak olmalıdır.

Ben de öyle yapıyorum.

Sadece satırlarda değil  pek çok kez, aklıma geldikçe onu duygularım, düşüncelerim ve bana öğrettikleriyle anıyorum.

“Nur içinde yat Feyyaz Şahin.”

Ali Kayacan